söylenmemiş sözlerimin dırdırlarını dinliyorum habire. buz dağına nispet olsun diye mi bu yaşadığım sekizde birlik hayat? suyun altındakiler suyun üstündekilere nanik yaparken benim burnumu kullanıyorlar da ben hiç olmazsa bir kulağımı tıkayamıyorum hiçbirine.
kalbim kadar temiz bu güzel blogu nasıl kullanacağıma dair içine düştüğüm fikrî fırtınanın dinmesini bekleyip göreceğiz bakalım klavyenin başına oturduğumda hangi dahili ve harici cümleler yazıya dökülüp aks-i seda görecek… içimdeki ses iş bu blogun, kendin yaz- kendin oku ören bloglarından biri olacağını söyleyip parmaklarıma çelme takmaya çalışsa da harflerin üzerinden hop hop hoplayıp asıl başarısızlık hiç denememektir düsturunca kırık dökük cümlelerimi yapıştırıp piyasaya süreceğim. bakalım kim kâr edecek?
fafatuka 
ne dediler